شاید هنر هرچه باور پذیر کردن یک نقش مهمترین چیزی است که یک بازیگر را محبوب میکند؛ در این میان بازیگرانی هستند که چنان به این وظیفه خود پایبندند که پا را حتی فراتر از این گذاشتهاند. خلاقیت و نوآوری در بازیگری چیزی نیست کهبه آسانی بتوان از آن چشم پوشید؛ بعضی بازیگران برای باورپذیر کردن نفش خود، چنان در آن غرق میشوند که از هیچ کاری، حتی تغییر اندام خود کوتاهی نمیکنند: به تغییر وزن کریستین بل در فیلم هایش توجه کنید:
یا به تغییر چهره بازیگر مشهور «جانی دپ» در نقشهای کاملا متفاوتی که تا کنون بازی کرده:
فقط به برخی از عجیب ترین نقشهای جانی دپ توجه کنید: Dark Shadows 2012 در نقش خون آشام… Pirates of the Caribbean سری کامل مجموعه دزدان دریایی کارائیب Alice in Wonderland 2010 آلیس در سرزمین عجایب و باز هم تیم برتون Public Enemy 2009 نقشی متفاوت از جانی نسبت به فیلمهای اخیرش Edward Scissorhands 1990 اولین همکاری جانی دپ در نقش «ادوارد دست قیچی» با تیم برتون یقینا انسانها کیفیت را به خوبی متوجه میشوند و این مشقات و مرارتها برای این بازیگران سبب پیشرفت بیشتر در حرفه و محبوبیت می شود.
در ایران نیز میتوان به بازیگرانی چون استاد «اکبر عبدی» و «پرویز» پرستویی اشاره کرد که با خلاقیت و نوآوری در بازیگری تلاشهای نسبتا موفقی در باور پذیر کردن نقشهای متفاوت از خود نشان داده اند.
در مقابل، در کشورهایی که بازیگران عملا به جای بازیگری، حداکثر «فقط نقش شخصیت واقعی خود را بازی میکنند» یا به زور پول و پارتی و… به سینما وارد شدهاند، عملا مشاهده میشود توان ایفای نقش و نمایش یک شخصیت متفاوت، جذاب و باور پذیر آنچنان ضعیف است که برای خیلی از مخاطبان «فیلم ها صرفا به خاطر بازیگران انتخاب میشوند!»
به نظر شما کدام بازیگر ایرانی و تا چه حد چنین انعطاف و ظرافتی در حرفه اش دارد؟
کتایون ریاحی یکی از بهترین بازیگرانه زنه که همیشه با شخصیت داستان عجین میشه
دوسش دارم <3